بانکی که مخفیانه جهان را اداره میکند
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۵۷۹۲۸
اکونومیست با تحلیل اشتباهات بانک سرمایه گذاری گلدمن ساکس که برخی آن را ارباب پنهان جهان می دانند، تبعات و درس های آن را بررسی کرده است.
به گزارش اقتصادنیوز، این غول سرمایه گذاری وال استریت چندی پیش سود سه ماهه چهارم را بسیار فاجعه بارتر از انتظار گزارش داده بود و حالا این شرکت با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گلدمن ساکس همیشه خود را استثنایی دانسته است. هنگامی که این بانک در سال 1999 ، سهام خود را در نیویورک عرضه کرد، اعلام کرد: "ما عزمی راسخ و تسلیم ناپذیر برای دستیابی به برتری در هر کاری که بر عهده می گیریم، داریم."
نظریهپردازان توطئه مدتهاست که تصور میکنند که این بانک مخفیانه جهان را اداره میکند با این حال اخیرا تنها چیز استثنایی در مورد نماد وال استریت، اشتباهات آن بوده است.
جاه طلبی ها محدود می شود زیرا...از ماه اکتبر، گلدمن برنامه خود را برای ساختن یک بانک مصرف کننده بزرگ تغییر داده است. در سال 2016، بانک سرمایه گذاری گلدمن ساکس، یک بانک مصرف کنندگان راه اندازی کرد که سپرده ها را جمع آوری می کرد، قابلیت های سرمایه گذاری آنلاین را فراهم می کرد و وام های شخصی و کارت اعتباری صادر می کرد.
واریز و برداشت امن و نامحدود تومانی در صرافی تبدیل
واریز و برداشت امن و نامحدود تومانی در صرافی تبدیل
ثبتنام کن
yektanet-logo-sign
تبلیغ
حالا گلدمن درحال محدود کردن جاه طلبی هایش در این حوزه است و می خواهد منابع بانک را مجددا برای تقویت عملیات اصلی خود یعنی بانکداری سرمایه گذاری و معامله گری متمرکز کند.
این بانک سرمایه گذاری یکی از بدترین نتایج سه ماهه خود را در یک دهه ثبت کرده است. اگرچه این شرکت هنوز با مشکل جدی مواجه نشده است اما در دام ایده ها و باورهای غلط سنتی خود افتاده است.
قمارهای گلدمن ساکس و نابودی رقبابرای درک گلدمن امروز، در وال استریت قدم بزنید. پس از بحران مالی 2007-2009، دو بانک بزرگ آمریکایی جی.پی مورگان چیس و مورگان استنلی از نو خود را ساختند اما گلدمن همچنان به بازی معاملاتی خود، مشاوره در مورد معاملات و سرمایه گذاری های سفارشی پایبند ماند.
قوانین جدید کیفری سرمایه باعث شد که این کار سود کمتری داشته باشد، اما قمارهای گلدمن ساکس میتواند منجر به نابودی بسیاری از رقبا شود. در عوض این شرکت سالها عملکرد بدی در بازار سهام داشت و گرفتار رسوایی 1mdb شد، که طی آن مقامات مالزی و ابوظبی 1.6 میلیارد دلار رشوه در سالهای 14-2009 دریافت کردند. یکی از زیرمجموعه های گلدمن به یک اتهام جنایی اعتراف کرد و شرکت "شکست نهادی" را پذیرفت.
رئیس این شرکت، دیوید سولومون، در سال 2018 مسئولیت را بر عهده گرفت. مردی تندخو، که تلاش کرده با ری برندینگ و بازسازی شرکت به وسیله گسترش بخش مرکزی و تنوع بخشی،تغییراتی ایجاد کند.
گلدمن اکنون بانکداری تراکنشی - معاملاتی (transaction banking) را به شرکتهای چندملیتی ارائه میکند و به آنها کمک میکند تا وجوه خود را در سطح جهان جابجا کنند.( بانکداری تراکنشی – معاملاتی به معنی انتقال ایمن و کارآمد پول نقد و اوراق بهادار در سیستمهای مالی است.)
این بانک همچنین، بخش مدیریت دارایی و ثروت خود را نیرومند کرده است و کارکنان شرکت از آسمانخراش گلدمن در منهتن، رویای ایجاد یک بانک دیجیتال با بازار انبوه برای مصرفکنندگان عادی، از جمله عملیات کارت اعتباری را در سر داشتند.
بخش هایی از استراتژی آقای سولومون نتیجه داده است. سهم بازار گلدمن در ادغام ها و معاملات اوراق قرضه افزایش یافته است و به آن کمک کرد تا در سال 2021 با رونق گرفتن بازارها، 21 میلیارد دلار سود به دست آورد. از دیدگاه مالیات دهندگان این کار امن تر است و مهمتر از همه، قیمت سهام آن جایگاه از دست رفته را بازیابی کرده است.
با این حال، اگر با دقت بیشتری نگاه کنید متوجه می شوید پروژه بازسازی بانک به طرز وحشتناکی ناقص است. تنوع بخشی ناچیز بوده است، درآمدهای بانکداری تراکنشی ناچیز بوده و بخش مدیریت دارایی اغلب توسط شرطبندیهای اختصاصی غیرشفاف به سمت پایین کشیده میشود.
رویای ایجاد یک بانک مصرف کننده دیگر مطلوب و شیرین نیست. گلدمن 15 میلیون مشتری دارد، اما با زیانهای بزرگ و هزینههای بدهی نیز مواجه شده است، به همین دلیل است که اکنون بخشی از عملیات را متوقف میکند.
با آنکه که چشم انداز یک سود جدید بزرگ کاهش یافته است، همه چیز همچنان بر تجارت سنتی استوار است. سودآوری بخش بازرگانی بهبود یافته است، اما همچنان بی ثبات و معمولی است. در مجموع، گلدمن از منابع خود استفاده معقولی کرده است و بازدهی 14 درصدی از سهام در دوره تصدی آقای سولومون ایجاد شده اما عملکرد آن نامنظم است و از 33 درصد در اوایل سال 2021 به تنها 5 درصد در سه ماهه آخر رسیده است.
گلدمن، نیمی از مواقع از همتایان آمریکایی خود و دو سوم مواقع از دو غول دیگر این صنعت یعنی جی.پی مورگان و مورگان استنلی عقل مانده است. سرمایهگذاران فکر میکنند که گلدمن فقط به اندازه ارزش دفتری دارایی هایش می ارزد که نشان میدهد آنها تردید دارند که بتواند به طور مداوم بازدهی بالایی ایجاد کند یا حوزههای سودآور جدیدی پیدا کند.
سه درس از گلدمن ساکستقلاهای گلدمن به چندین درس اشاره دارد. یکی اینکه این گلدمن هنوز هم برتری دارد اما در یک صنعت بد. بانکداری سرمایهگذاری، معایب یک فعالیت تنظیمشده (نیاز به سرمایه و تشریفات اداری) را با مضرات یک فعالیت سفتهبازی ترکیب میکند. این شرکت میگوید در پرداخت منضبطتر شده است، اما سال گذشته 15 میلیارد دلار پرداخت کرد در حالیکه سودش نصف شده و به 11 میلیارد دلار رسیده بود.
اقدام واقعی در تامین مالی خارج از بانکداری تنظیم شده است، جایی که گروه جدیدی از ستاره ها حکمرانی می کنند، از جمله بلک استون در بازارهای خصوصی، بلک راک در صندوق های شاخص، و سیتادل، یک خانه سرمایه گذاری و تجارت.
درس دیگر این است که رقابت در بازارهای دیجیتالی که برنده همه چیز را می گیرد و بازنده محکوم به سقوط و فناست، دشوار است. گلدمن فکر می کرد که ذکاوت و برند برای موفقیت کافی است. اما این تصور درست نیست. میلیاردها دلار خرج کرده است، اما پایگاه مشتریان آن( مشتریانی که بارها از کالاها و خدمات یک کسب وکار خریداری میکنند.) کوچکتر از مشتریان پی پال یا آمازون باقی مانده است.
جی پی مورگان به 66 میلیون خانوار آمریکایی دسترسی دارد، اما شبکه فیزیکی وسیعی از شعب را نگه داشته است. گلدمن با همکاری با اپل برای ارائه کارت اعتباری به مقیاس دیجیتالی دست یافت با این حال، با توجه به اینکه اپل تقریباً یک میلیارد مشترک دارد ، این غول فناوری در این رابطه حرف اول و آخر را میزند.
آخرین درس این است که رکود جهانی شدن افق وال استریت را کوچکتر کرده است. قبلا نیمی از رشد شرکت را درآمدهای بین المللی تأمین می کردند زیرا بانکداران آن اروپا را تسخیر و سپس به آسیا نفوذ کردند.
امروزه اما آنها تنها یک سوم رشد را تامین می کنند، زیرا رقبای داخلی ظهور کرده اند و برخی کشورها نسبت به تامین کنندگان مالی خارجی محتاط شده اند. بانک Citic Securities در چین و بانک های کوتاک ماهیندرا و اکسیس در هند،رهبران تامین مالی این کشورها بودند. نام هایی که شاید بسیاری در وال استریت آنها را نشناسند.
گاوهای خشمگین
آیا گلدمن میتواند غرور خود را دوباره به دست آورد؟ آقای سولومون عاقلانه کارمندان خود را اخراج می کند و سرمایه گذاری های اختصاصی بانک را کاهش می دهد. با گذشت زمان ممکن است اقدامات او با تغییراتی -مثلاً اداره بهتر بخش مدیریت دارایی یا پیشگامی در فناوری جدید برای کاهش هزینههای گزاف نیروی کار- یا حتی با سازماندهی یک ادغام، توجیه شود.
فرهنگ عزت نفس گلدمن با واقعیت ها در تضاد است. در عوض اکنون نیاز به انتقاد از خود دارد. برای اربابان دیروز جهان، این ممکن است سخت ترین جهش باشد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: گلدمن ساکس بانک اقتصاد جهان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۵۷۹۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کیش دستوری به پیامک بانکی
به تازگی نامهای به دست دنیای اقتصاد رسیده که نشان میدهد بهمن سال گذشته، بانک مرکزی به تمامی مدیران عامل بانکها دستور داده تا با در نظر گرفتن تمهیدات مناسب، بستر جایگزینی پیامرسانهای داخلی را به جای سیستم ارسال پیامکهای انبوه بانکی ایجاد کنند.
به گزارش دنیای اقتصاد، اما این موضوع آنطور که به نظر میرسد ممکن است نه تنها به حل مشکل هزینههای بالای پیامکهای بانکی کمک نکند، بلکه مشکلات دیگری را هم برای بانک و هم برای کاربران این اپلیکیشنها ایجاد کند. اگر بتوان مساله بی اعتمادی عمومی کاربران به این اپلیکیشنها به سبب مشکلات مربوط به حریم خصوصی را کنار گذاشت، باز هم همچنان نمیتوان به امنیت کامل حسابهای کاربری این پیامرسانها اعتماد داشت.
مشکل هزینه و کارمزد پیامکها یکی از بزرگترین مشکلات خدمات بانکی است که هم بانکها و هم مشتریان بانکی را درگیر خود کرده است. سال گذشته بود که به ناگاه اپراتورها هزینه پیامکهای بانکی را به طور ناگهانی افزایش دادند. این موضوع موجب شد که بانکها و مشتریان نسبت به این هزینهها اعتراض کنند. از طرفی بانکها بسیاری از خدمات پیامکی خود را بهصورت رایگان و بخش دیگری از آن را با آبونمان سالانه ارائه میکردند که این هزینه هم ناچیز بود. از طرف دیگر مشتریان بانکها اعتقاد دارند که، چون بانک با استفاده از سپردههای آنان درآمدزایی میکند، بسیاری از خدمات اولیه را به رایگان ارائه دهد. اما نکته اینجاست که حجم بالای پیامکهای بانکی به یکی از عوامل زیان بانکها تبدیل شده و این موضوع مدیریت منابع بانکی را مختل کرده است.
حال به نظر میرسد که بانکمرکزی برای رفع این مشکل به دنبال این است تا با استفاده از پیامرسانهای داخلی، این معضل را حل کند. اما سوال اینجاست که آیا در چنین شرایطی حرکت به این مسیر مشکلات را حل خواهد کرد؟ در حال حاضر پیامرسانهای داخلی متعددی در کشور وجود دارند که هرکدام تلاش کرده تا در حوزه خاصی قویتر از دیگر رقبا عمل کنند. برای مثال پیامرسان بله در کنار ایفای نقش پیامرسانی، امکان ایجاد و انجام پرداختهای بانکی را برای اعضای خود به وجود آورده است. البته ناگفته نماند که این پیامرسان با همت بانک ملی ایجاد شده است.
پیامرسان سروش+ نیز تلاش کرده تا چنین خدماتی را بر بستر خود ارائه دهد. دیگر پیام رسانی که در کشور میان مصرفکنندگان محبوبیت دارد، پیامرسان ایتاست. این پیامرسان هم تلاش کرده تا شباهت زیادی به تلگرام داشته باشد تا از محبوبیت این پیامرسان قدیمی میان ایرانیان، به عنوان مزیت رقابتی خود استفاده کند. بهطور کلی پیامرسانهای داخلی تلاش کرده اند تا با بهبود خدمات، کاربران خود را افزایش دهند. اما مسالهای دراین میان مطرح است که میتواند میزان نارضایتی اجتماعی از چنین تصمیمی را افزایش دهد.
کوچ پیامکی چه مشکلاتی خواهد داشت؟بهرغم تمام مزایایی که پیامرسانهای داخلی نسبت به نمونههای خارجی خود دارند، اما مساله امنیت کاربران برای بسیاری از افراد مطرح است. شواهد مختلفی از سانسور محتوا یا حتی تخلیه اطلاعات تلفن همراه کاربران توسط اپلیکیشنهای پیامرسان داخلی وجود دارد و این مساله نگرانیها از استفاده از این پیامرسانها را افزایش داده است. همین مساله باعث شده بهرغم تمام مشکلاتی که استفاده از تلگرام دارد، همچنان این پیامرسان میان ایرانیها از محبوبیت بالایی برخوردار باشد.
در حال حاضر آمارها نشان میدهد که پیامرسان تلگرام ۴۴ میلیون کاربر ایرانی دارد. این در حالی است که برخی آمارهای داخلی نیز نشان میدهد که تعداد کاربران پیامرسان ایتا هم در همین حوالی قرار دارد، اما مساله اساسی اینجاست که بسیاری از کاربران این پیامرسان نه به اختیار خود بلکه به اجبار در آن حضور دارند. ارائه سرویسهای مختلف در دانشگاههای کشور روی ایتا و همچنین اتصال سرویسهای قوه قضائیه روی این پیام رسان میتواند از جمله دلایل اصلی رشد قابلتوجه تعداد کاربران ایتا باشد. در نتیجه اعتمادسازی میان کاربران باید با دقت بیشتری میان کاربران صورت گیرد.
از دیگر مشکلاتی که ممکن است کاربران با آن مواجه شوند، مشکلات مرتبط با رابط کاربری پیامرسان هاست. هرچند تلاش شده تا رابط کاربری این اپلیکیشنها مشابه نمونههای خارجی باشد که پیشتر از آن استفاده میشد، اما همچنان یادگیری کار با پیامرسانها یکی از معضلاتی است که کاربران میانسال و کهنسال را درگیر خود خواهد کرد.
رابط کاربری یک سیستم پیامکی بسیار ساده بود و با توجه به سبقه استفاده از آن، بسیاری از کاربران میانسال و کهنسال میتوانستند به راحتی از آن استفاده کنند، اما مهاجرت به پیامرسانهای داخلی میتواند برای این قشر از کاربران سخت باشد. علاوه بر این قشر، قشری که از سطح سواد دیجیتالی پایین تری برخوردارند، مانند ساکنان مناطق روستایی، هم چنین مشکلاتی در استفاده از پیامرسانها خواهند داشت.
این قشر همچنین با مشکلات دیگر از جمله عدمدسترسی به اینترنت مناسب هم رنج خواهند برد و در صورت عدمدسترسی به اینترنت، توانایی استفاده از خدمات بانکی را نخواهند داشت. همچنین استفاده از این خدمات نیازمند بهره مندی از گوشی هوشمند است که ممکن است بسیاری از افرادی را که در سطح پایین درآمدی قرار دارند هم درگیر کند. یک سیستم پیامکی تقریبا در تمامی تلفنهای همراه از هر ردهای امکان پیادهسازی دارد. اما استفاده از اپلیکیشنهای پیامرسان نیازمند گوشی هوشمند است.
چه راهحلهایی وجود دارد؟در حال حاضر تمامی بانکها از اپلیکیشنهای مخصوص به خود استفاده میکنند. بانکها میتوانند خدمات پیامکی خود را بر بستر نوتیفیکیشنهای این اپلیکیشنها توسعه دهند. این موضوع حداقل میتواند تا حدودی از نگرانی کاربران درخصوص امنیت اطلاعات خود بکاهد؛ چرا که پیش از این اعتمادسازی بیشتری در این خصوص انجام شده و درحال حاضر تقریبا خیل عظیمی از مشتریان بانکی از اپلیکیشنهای بانکی استفاده میکنند. بهبود رابط کاربری یا توسعه یک اپلیکیشن خاص برای این حوزه هم میتواند یکی از راهکارها باشد. سادهسازی رابط کاربری میتواند مشکل بسیاری از افراد را در استفاده از پیامرسانها بهبود بخشد.
اما نکته اصلی این است که توسعه یک اپلیکیشن جدید میتواند هزینه بیشتری را روی دست بانکها بگذارد یا بازطراحی رابط کاربری کنونی بسیاری از اپلیکیشنها میتواند به ریزش کاربران منجر شود. از دیگر راهکارها هم میتوان به شخصیسازی پیامکها اشاره کرد که به موجب این موضوع، هم تعداد پیامکهای ارسالی کاهش مییابد و هم میتوان به طور شفاف تری دلیل کسر هزینه را به مشتریان توضیح داد. از طرف دیگر هم مشتری میتواند به انتخاب خود و فقط برای تراکنشهای خاص پیامک دریافت کند.